“Ik wil graag rustig blijven bij mijn kind, maar dat lukt niet altijd”

Ouderschap kan van tijd tot tijd enorm vermoeiend zijn. En dat staat helemaal los van hoeveel je van je kind houdt 🙂

Vooral als sensitieve ouder heb je vaak de neiging om voor iedereen goed te zorgen, maar jezelf te vergeten; Je grenzen op tijd, liefdevol en toch duidelijk aangeven is vaak lastig; Boosheid en conflicten vermijd je meestal liever – ook al kan dat niet met opgroeiende kinderen, en soms ben je zo moe dat een lange warme douche (in je eentje) al kan voelen als een vakantie.

Zoiets?

En dan zijn er die momenten dat je het gewoon even niet meer kunt hebben en je geduld verliest. Hoe zeer je ook positief en rustig wilt blijven, de vermoeidheid of frustratie wint. En later voel je je daar dan weer schuldig over…

Wat ook de oorzaak is van je frustratie of het verliezen van je geduld, vrijwel altijd is het een indicatie dat je misschien wat liefdevoller met jezelf zou kunnen omgaan 😉

Jij bent ook belangrijk

Als je vaker boos bent dan je zou willen, regelmatig je geduld verlies of schreeuwt, dan is het een goed idee om van jezelf ook een prioriteit te maken. In de relatie met je kind ben jij ook belangrijk. Je mag ook dingen voor jezelf doen en soms even voor jezelf kiezen.

Misschien voel je je snel schuldig over dingen voor jezelf doen, of over je eigen behoeftes en grenzen hebben. Zo was het bij mij in ieder geval wel. Maar draai het dan eens om: Als je continu moe en overvraagd bent heb je niet veel over om te geven.

Als je goed voor jezelf zorgt en soms ook voor jezelf kiest, geef je je kinderen een gezond voorbeeld: Zij mogen ook goed voor zichzelf zorgen en zien van jou dat het oké is om af en toe lekker voor jezelf te kiezen. Leer je kind dat het oké is om van jezelf te houden, voor jezelf te zorgen, en soms ook voor jezelf te kiezen.

Bovendien reageren kinderen heel sterk op wat wij voelen, of we ons daar nou bewust van zijn of niet. Kinderen spiegelen met hun gedrag, wat ze oppikken in onze energie. Hoe meer we zelf in balans zijn, hoe makkelijker de omgang met onze kinderen wordt.

Hier zijn 10 manieren om meer geduld te krijgen en rustiger te blijven:

1. Voed je ziel

Maak tijd voor jezelf. Het is soms lastig om tijd voor jezelf te hebben, of het lijkt totaal onmogelijk, maar je hebt het wel nodig. Regel een betrouwbare oppas, maak afspraken met je partner, of misschien is er een moeder die één middag per week jouw kinderen op wil vangen en jij op een andere middag die van haar. En dan niet stiekem de was wegwerken of gaan stofzuigen, maar lekker iets doen waar je echt blij van wordt.

2. Beweeg je lichaam

Ga regelmatig sporten, wandelen, dansen of iets anders doen waarbij je je lichaam beweegt. Dat creëert stofjes waar je blij van wordt in je lichaam – zoals endorfine en oxytocine, en het verlaagt het stresshormoon cortisol. Minder stress en meer blije gevoelens dus. Een lekkere wandeling maken kan bovendien prima samen met de kinderen.

3. Lach, huil of schreeuw het eruit

Geef jezelf gezonde outlets voor je eigen gevoelens en frustraties. Lucht je hart bij een goede vriendin, zet een lekkere huilfilm, of juist een briljante comedy op als de kinderen op bed liggen of mijn lievelings: rijd met je ramen open en zing keihard mee met de radio. Waar jij je dan ook lekker bij voelt en wat je een gevoel van opluchting geeft.

4. Nee is oké

Geef op tijd je grenzen aan. Voor velen van ons is het moeilijk: op tijd voelen waar onze grenzen zijn, ze liefdevol, rustig maar toch duidelijk en helder aangeven, we zijn bang voor conflicten en boosheid en we willen onze kinderen graag blij maken. Maar als je steeds over je grenzen gaat of laat gaan, verlies je gegarandeerd vanzelf een keer je geduld.

Kinderen mogen hun eigen reactie op grenzen hebben. Ze mogen boos of teleurgesteld daarover zijn, en dat is niks persoonlijks tegen jou en niet iets wat jij op hoeft te lossen. Geef ze ruimte voor hun gevoelens en blijf bij jezelf, dan worden grenzen uiteindelijk ook steeds makkelijker geaccepteerd.

5. Wat voel ik eigenlijk?

Neem regelmatig even een stap terug en check even bij jezelf hoe je je voelt. Ben je blij, wil je dit echt doen, wat heb jij nu nodig? Veel van ons sensitievelingen zijn zo gefocust op wat anderen voelen dat we de connectie met onszelf een beetje kwijt zijn.

Maak regelmatig even contact met jezelf. Zo kom je er steeds meer achter waar je grenzen liggen en wat eigenlijk jouw behoeftes zijn, en wordt voor jezelf zorgen steeds makkelijker.

6. ‘Goed genoeg’ is ook perfect

We houden zielsveel van onze kinderen en willen graag alles perfect doen. We hebben vanuit ons massa bewustzijn, cultuur, reclames, etc, een soort onrealistisch beeld van een super moeder/vader die alles perfect doet. We zien bij anderen wat er goed gaat en focussen bij onszelf vooral op wat wij niet goed vinden gaan.

Maar perfect bestaat niet, en perfectie nastreven levert vooral veel frustratie en onzekerheid op. Wees lief voor jezelf. Tandenpoetsen een keer overslaan, 2x patat of pizza eten deze week, je kind voor de TV zetten omdat je gewoon even ruimte voor jezelf wil – is niet het einde van de wereld.

Ga voor ‘goed genoeg’ in plaats van ‘perfect’. Dat voelt zachter en levert veel minder stress op (en dus meer geduld). Geniet van wat er is, en wat vandaag lukt. Morgen is er weer een dag.

7. Stop met vechten

Vechten tegen jezelf en je gevoelens om precies te zijn. Als je je gevoelens wegdrukt of weg wilt hebben, blijven ze juist in je systeem. Ze komen in je onderbewuste terecht en ze blijven omhoog komen, op momenten dat ze getriggerd worden en meestal niet als jij er op zit te wachten. Je verliest de controle en voor je het weet sta je dingen te doen die je juist niet wil doen.

Dus hoe vervelend het ook is om frustratie, boosheid of andere minder fijne gevoelens te hebben, de enige manier om er gezond mee om te gaan en er niet steeds beïnvloed door te worden is door ze volledig te voelen en accepteren.

Haal diep adem in je frustratie, laat het helemaal toe, houd je aandacht in je lichaam en voel je frustratie in elke cel. Yep, dat voelt tegennatuurlijk. Maar de enige manier om echt van een gevoel ‘af te komen’ (los te laten) is door het te volledig te voelen.

Je hoeft er niks mee te doen, alleen maar voelen en laten zijn. Dan merk je vanzelf dat het na een tijdje zachter wordt en oplost.

8. Omlaag, omlaag, omlaag

Als je overstuur, boos of gefrustreerd bent, schiet je energie omhoog. Uit je centrum – waar je energie zit als je helemaal rustig bent. Als je heel goed oplet kun je dit letterlijk voelen. Als je merkt dat je geduld op is, haal dan een paar keer diep en rustig adem en breng je energie weer omlaag.

Dat kun je bijvoorbeeld doen door op je inademing heel bewust je adem helemaal door je lichaam naar beneden te volgen, tot in je tenen. Op je uitademing laat je alles los, spanning uit je spieren, je schouders naar beneden.

Je kunt op je uitademing rustig terug tellen van 5 naar 0 of visualiseren dat alles in en om jou naar beneden gaat. Focus je aandacht in je lichaam, in je buik / centrum om daar weer terecht te komen.

9. Terug in je eigen bubbel

Als je erg gevoelig bent, heb je vaak een erg ‘fluffy’ energieveld – als een wolkje en kun je soms makkelijk alles van iedereen voelen. Ook de heftigere buien van je kinderen kunnen behoorlijk binnenkomen en uitputtend zijn. We denken vaak dat dit komt omdat wij van alles binnen laten – zo voelen we dat immers, dat het bij ons binnenkomt.

Maar wat we eigenlijk doen is met onze eigen energie continu overal aan het voelen zijn, als een soort extern gerichte antenne’s: Wat gebeurd er? Ben ik veilig? Wat zegt dit over mij? Etc. Het is een soort veiligheidsmechanisme.

Als jij gevoelens van anderen sterk voelt, of overneemt, dan zit je niet in je eigen bubbel, maar in die van iemand anders. Haal regelmatig je energie even helemaal terug. Adem in, focus op jezelf en in jezelf en laat al jouw energie helemaal bij je terugkomen.

In je eigen bubbel zitten betekent niet dat je ‘hard’ bent, afgesloten bent, of niet meer kunt zien wat een ander voelt, en daar geen compassie voor kunt hebben. Het betekent alleen dat je in je eigen energie bent, dichtbij jezelf blijft en niet continu meegesleurd wordt door wat er buiten je bubbel gebeurd of er steeds door leegloopt.

10. In je lichaam met je voeten op de grond

Gronden is ook een belangrijke tool voor balans en om rustig te kunnen blijven. Rust zit in je lichaam, niet in je hoofd. Als je goed gegrond bent kun je makkelijker gevoelens loslaten, of laten zijn, en stress en frustratie afvoeren. Het helpt je ‘present’ te zijn in het hier en nu en om om te gaan met wat er is.

Er zijn veel verschillende manieren om te gronden: bewegen, natuur, water, douchen, een goede meditatie, diep en rustig ademen zijn voorbeelden. Vind een manier die voor jou goed voelt, en grond jezelf regelmatig.

Kinderen staan energetisch nog heel erg open. Als jij goed grond, help je je kind ook mee naar beneden. Dat helpt bijvoorbeeld met rustig worden als ze overstuur zijn, en bij het in slaap vallen als ze nog druk zijn.

Bovendien vragen onze kinderen ons vaak om in het ‘hier en nu’ te zijn en kunnen ze erg aan ons trekken als we ongegrond (en dus afwezig) zijn

Ik hoop dat je wat tips hebt gevonden om mee aan de slag te gaan. Met alles geldt: als je het oefent op momenten dat je het niet nodig hebt, gaat het makkelijker – en uiteindelijk vanzelf – op momenten dat je het wél nodig hebt.

Gevoelig zijn soms toch best wel lastig?

• Raak je vaker je geduld kwijt dan je zou willen?
• Vind je het soms nog wel erg lastig om met je gevoeligheid om te gaan én rustig en aanwezig te zijn vor je kind?
• Wil je dicht bij jezelf komen & blijven – ook als het druk is of er veel van je gevraagd wordt?
• Meer innerlijke rust, balans en harmonie ervaren in je dagelijks leven?

Daarvoor heb ik de Balans-cursus voor ouders ontwikkeld.

Ik weet uit ervaring door welke stappen en fases je heen gaat als je je energie in balans gaat brengen, welke uitdagingen en onzekerheden je tegenkomt en hoe je uiteindelijk die sterke innerlijke rust kunt vinden en houden.

In de ‘Balans Cursus voor gevoelige ouders heb ik die stappen allemaal bij elkaar gebracht. Aangepast op ouders en de dagelijkse ervaringen die je met je kind hebt. Met oefeningen en meditaties, extra tips en achtergrond informatie. 

Dit is wat andere ouders er over zeggen:

• “Het verschil in gedrag is echt bijzonder! Ik voel me zelf veel rustiger en merk het aan de kinderen ook. Ik moet er nog wel vaak om denken om mijn energie terug te halen en soms vergeet ik het nog. De jongste luistert opeens vaker en uit zich nu ook veel meer. Echt bedankt ik ben er nog steeds heel blij mee!”
   
• “Er gebeurd zoveel! Door jouw meditaties en oefeningen gaat het echt VET hard. Ik voel steeds meer liefde en rust. Heel erg bijzonder allemaal. Nogmaals veel dank voor je heldere rustige uitleg… het is een thuiskomen als ik jouw stem hoor iedere keer weer en ben gelijk rustig en dicht bij mezelf.”
   
• “Ik merk hoe helend het voor mij en de kids is als ik mijn energie terughaal! Ik doe dit nu wel 30 keer op een dag. Nooit gerealiseerd hoeveel energie ik daar verlies en dat daar het gevoel van versplinterd vandaan komt. Zelfs op zaterdag bij Ikea konden we onze rust behouden 😀 Ik merk echt verschil in huis!”
  

Als je mee wilt doen of meer wilt weten, klik je hier

Nu nog met € 100,- zomerkorting

Laatst las ik een artikel op de website van een Nederlands magazine:

‘Moderne opvoeding creëert verwende kinderen.’

Het artikel is geschreven door een moeder die de positieve aanpak in het opvoeden ziet als de oorzaak van alles wat er mis is met de kinderen van tegenwoordig.

Door een moeder die gelooft dat als kinderen gezien en gehoord worden veranderen in “een generatie onuitstaanbare verwende krengen.” En dat de oplossing daarvoor ouderwets opvoeden is: “lekker retro met straffen en belonen.” En met: “Omdat ik het zeg!”

Positief opvoeden betekent dat je je kind altijd z’n zin geeft…

Het is een soort rare, maar diepgewortelde en wijdverspreide overtuiging dat positief opvoeden betekent dat je je kind altijd zijn of haar zin geeft. Dat je op elk moment alles aan de kant zet om aan alle verlangens van je kind te voldoen. Omdat het kind zich anders misschien niet goed voelt

Dit zijn reacties die ik wel eens lees in dezelfde strekking:

“Ja hoor, kinderen opvoeden zonder schreeuwen en straffen.. hoe bereid ik hem dan voor op de echte wereld?”

“Zal ik mijn kind dan gelijk ook maar vertellen dat alles vanzelf komt in het leven en het nooit ergens zijn best voor hoeft te doen?”

“Als je je kind niet af en toe straft dan laat je over je heen lopen en wordt je kind een a-sociale eikel”

Het is een extreme zwart-wit benadering van opvoeden: 

Of je doet de positieve (intuïtieve, attachment, zachte) aanpak en je kind wordt een verwende en ego-centrische eikel.

Of je doet de ‘ouderwetse’ (strenge, omdat ik het zeg, met schreeuwen en straffen) aanpak want dan leert je kind tenminste wie er de baas is in huis en hoe het zich behoort te gedragen in de wereld.

De grootste misconcepties van positief opvoeden

Hoe dan ook, het artikel maakte mij weer even heel bewust van de misconcepties die er bestaan over positief opvoeden.

Dit zijn in mijn ogen de vier grootste:

1. Dat je ruimte maakt voor de gevoelens van je kind en naar je kind luistert is niet hetzelfde als je kind altijd zijn of haar zin geven.

Je mag hartstikke teleurgesteld en boos zijn dat je geen snoep mag voor het eten. Dat begrijp ik. Snoep is hartstikke lekker. Dat wil niet zeggen dat je dan ook nu snoep krijgt…

Het is ruimte maken voor de gevoelens en verlangens. En die er laten zijn. Zonder ze direct op te willen lossen.
 
Het is oké om boos te zijn. Of verdrietig. Of teleurgesteld. Die gevoelens mogen er zijn. Dat veranderd de regels en grenzen niet. 

2. Ruimte maken voor de gevoelens van je kind en alle gevoelens er laten zijn, wil niet zeggen dat je de specifieke uiting van die gevoelens in gedrag hoeft te accepteren.

Je mag best heel boos zijn, dat is prima. Ik wil niet dat je me slaat. Je mag wel op het kussen slaan of heel hard stampen met je voeten. 

Of: Ik merk dat je het lastig vind om me niet te slaan dus ik hou je handen even vast tot het je zelf weer lukt. 

Of: Kom we gaan nu even naar de tuin om uit te razen.

Ruimte maken voor de gevoelens ergens achter, wil niet zeggen dat je de uiting in gedrag ook hoeft te accepteren. Boos zijn is prima. Geweld niet. 

3. Kinderen opvoeden zonder schreeuwen en straffen is niet hetzelfde als geen gezonde grenzen hebben.

Nee, we slaan de kat niet. Ja, we gaan nu naar school. Nee, we rennen en schreeuwen niet in het restaurant. 

Maar je hoeft niet te schreeuwen of te straffen om dat duidelijk te maken. Of over je heen te laten lopen.

Het is de manier waarop je grenzen aangeeft. Maar gezonde grenzen zijn er zeker wel. En erg belangrijk voor zowel ouders als kinderen. 

4. Kinderen positief opvoeden wil niet zeggen dat je steeds alles voor je kind oplost en dat je je kind niet leert om dingen zelf te doen

Ah lukt het niet? Wat vervelend. Hoe zou je het anders aan kunnen pakken? Misschien kun je het later nog een keer proberen. Wat zou je de volgende keer kunnen doen? 

Of: He je bent verdrietig. Wil je een knuffel of wil je even tijd voor jezelf?

Het is je kind ondersteunen bij z’n ervaringen maar niet die ervaringen willen bepalen. Ruimte geven om te leren, om te vallen en weer op te staan. Zonder alles direct zelf te willen fixen en op te lossen voor je kind. 

Je kind helpen om steeds meer zijn of haar eigen oplossingen te vinden en niet ervan uitgaan dat jouw ideeën en oplossingen de enige of juiste zijn.

Wanneer positief opvoeden niet werkt…

In alle eerlijkheid begrijp ik wel waar die misconcepties vandaan komen. Ik zie het ook. Ouders die over zich heen laten lopen. Alles willen oplossen en fixen voor hun kind. Pleasen, toegeven, omkopen… Hoog en laag springen om hun kind maar te laten stoppen met huilen of boos zijn.

Ik begrijp alleen niet waarom je dat positief opvoeden zou noemen…

De positieve intenties er achter zijn duidelijk. De onmacht soms en het gevoel het gewoon heel graag zo goed mogelijk te willen doen voor je kind. Maar is het echt ‘positief’?

Ouders die bewust wel schreeuwen en straffen doen dat ook vanuit een positieve intentie.Omdat ze geloven dat dat het beste werkt. Ze denken kinderen daarmee het beste voorbereiden op de rest van hun leven of dat het er voor zorgt dat hun kinderen sociaal en beleefd opgroeien.

Maar is het alternatief van schreeuwen en straffen automatisch dat je over je heen laat lopen? En dat je kind onbeleefd is en opgroeit tot verwende prins of prinses?

Positief is ook positief voor de ouder

Positief of intuïtief opvoeden betekent voor mij uitgaan van het principe dat kinderen die zich gezien, gehoord en begrepen voelen, gelukkiger zijn. En kinderen die zich goed voelen zijn van nature geneigd naar positief en sociaal gedrag.

Dat wil niet zeggen dat jij persoonlijk geen grenzen hebt. Dat je alles van je kind moet accepteren. En dat er geen ontwikkelingsfases zijn waarin kinderen grenzen juist opzoeken en uittesten (zie vooral peuters en pubers).

Maar over het algemeen gedragen kinderen die zich goed voelen zich ‘beter.’
‘Vervelend’ gedrag betekent vaak dat een kind zich niet goed voelt, hulp nodig heeft of behoefte aan een duidelijke grens.

Positief is ook positief voor jezelf, als ouder. Of liever compassievol. Dat betekent dat jouw grenzen, jouw behoeftes en jouw gevoelens óók belangrijk zijn.

Eigenlijk is dat een veel betere omschrijving: compassievol opvoeden.
Met compassie voor je kind én voor jezelf.

Vind je samen met je kind in bed slapen heerlijk en werkt dat voor jullie, super. Slaap je veel beter in je eentje met je kind in een eigen bed, ook hartstikke super. Geef je borstvoeding en vind je dat heerlijk, fijn! Geef je liever flesvoeding of werkt dat voor jullie beter, ook fijn!

Lief zijn voor jezelf en ook goed voor je eigen behoeftes en grenzen zorgen geeft je kind het voorbeeld dat het oké is om ook voor jezelf te kiezen. En om goed voor jezelf te zorgen.

Bovendien ben je zelf gelukkiger als je ook goed voor jezelf zorgt. En als je zelf gelukkiger bent dan heb je uiteindelijk meer te geven aan je kind.

Als je goed voor jezelf zorgt dan geef je ook dat voorbeeld aan je kind. Dat het ok is om ook voor jezelf te zorgen en hoe je dat doet. Dat het ok is om grenzen te hebben en hoe je die aangeeft zonder schreeuwen. 
Kinderen leren bewust en onbewust heel veel van het gedrag wat wij ze laten zien. 

Wil jij je sensitieve kind graag bewust en positief opvoeden?

Zodat je kind luistert en meewerkt, zonder schreeuwen, straffen, belonen of eeuwig herhalen bijvoorbeeld?

Dan is dit allicht iets voor jou:

>> Hoogsensitief Opvoeden

Bewust & Positief Opvoeden voor Hoogsensitieve Kinderen van 2,5 t/m 16 jaar

In een ideale wereld hebben we allemaal alleen maar fijne ervaringen.
Of zou je je kind kunnen beschermen tegen vervelende gebeurtenissen.

Ziekte, overlijden, scheidingen, ongelukken…

Maar zo werkt het leven niet.
Soms is iets gewoon k*t.

Dit artikel schreef ik jaren geleden over 10 manieren om je gevoelige kind te helpen omgaan met vervelende gebeurtenissen:

Afgelopen maandag hebben Noah – mijn 3 jaar oude zoon – zijn vader en ik een lange tijd doorgebracht op de spoedeisende hulp in het ziekenhuis. Ergens in de middag werd ik gebeld door de crèche en een van de leidsters deelde haar zorgen over Noah’s teen die flink ontstoken leek te zijn. Zijn voet was opgezwollen en bijna twee keer zo dik als de andere en hij leek wat koortsig.

De huisarts stuurde ons gelijk door naar het ziekenhuis. Gelukkig, na heel veel dokters en nog meer wachten, had Noah uiteindelijk een kleine ingreep met alleen plaatselijke verdoving en waren we om 22.00 uur veilig weer thuis. Zijn teen is mooi aan het genezen en het doet geen pijn meer zegt hij.

Tijdens ons spannende verblijf in het ziekenhuis was ik ontzettend blij met de tools die ik door de jaren heen heb verzameld voor het omgaan met kinderen.

Hier zijn er 10 waar wij veel aan gehad hebben:

1. Blijf rustig

Dat is natuurlijk een beetje een open deur en het klinkt makkelijker dan het is, maar het helpt echt voor onze kinderen. Kinderen voelen onze energie, en hoewel we prima eerlijk en open kunnen toegeven dat het voor ons ook een beetje spannend is, helpt het als we onze energie zo rustig mogelijk houden.

Ik voelde even een vlaag van paniek opkomen toen de creche belde.

Vorig jaar hadden we namelijk een heel erg spannende situatie met een familielid meegemaakt. Die was bijna overleden aan wat begon met een kleine ontsteking in haar hand. Die herinnering hielp me natuurlijk niet echt.

Voordat ik Noah ophaalde heb ik eerst even een paar minuten rustig en diep geademd, totdat ik me weer rustig voelde en weer in mijn lichaam zat.

2. Geef ‘ondertiteling’ en ‘praat voor’

Dit zijn twee van mijn favoriete vaardigheden voor ouders. Ondertiteling geven betekent dat je op een neutrale manier aan je kind beschrijft en uitlegt wat er gebeurd. ‘Voor-praten’ is vertellen aan je kind wat er gaat gebeuren, in welke stappen en wat er van je kindje verwacht wordt, voordat het daadwerkelijk gebeurd.

Rustig bleven we uitleggen aan Noah wat er gebeurde en wat er daarna ging gebeuren. Regelmatig checkten we of hij het snapte en vroegen hem of het duidelijk was of dat hij graag wilde dat we het nog een keer uitlegden. We zorgden ervoor dat het helder was wat er ging gebeuren voordat een dokter hem aanraakte, en dat hij betrokken werd in de conversatie. Noah knikte met zijn hoofd als het begreep en het was duidelijk te merken dat het hem hielp om rustig te blijven en nog enig gevoel van controle over zijn wereld te houden.

Wees eerlijk, als dingen misschien een beetje pijn gaan doen bijvoorbeeld, maar je hoeft je kind niet onnodig angst aan te praten. Zo hebben we bijvoorbeeld niet verteld dat de dokter in zijn teen zou gaan snijden. Hij zou dat gedeelte toch niet zien of voelen dus dat hebben we benoemd als: “en dan gaat de dokter je teen beter maken.”

3. Erken gevoelens en geef ze ruimte

Er lijkt een soort algemene gewoonte te zijn om kinderen die rustig blijven te belonen met uitspraken als: “Wat ben jij een grote jongen dat je niet gehuild hebt!” Maar ik geloof dat het juist heel gezond en dapper is om over je gevoelens te praten en ze te uiten.

Ik was super trots op Noah, niet zo zeer omdat hij het grootste deel erg rustig bleef, maar omdat hij het durfde te zeggen als hij iets spannend vond, en om een hand of een knuffel vroeg. En dat hij ons later nog een paar keer vertelde dat hij de prikjes echt helemaal niet leuk vond en er nog een paar keer om moest huilen.

Soms hoor ik ouders zeggen: “Dat was leuk!” als een kind valt of zich pijn doet. In de hoop dat het niet gaat huilen. Maar dat is erg verwarrend voor kinderen en het haalt ze uit verbinding met hun innerlijke gevoelswereld. Niet alles is leuk en niet alles hoeft leuk te zijn. Sommige dingen zijn heel erg stom. En dat is ook oké. Daar mag je best verdrietig of boos over zijn.

4. Geef ‘kleine keuzes’

Als ouders weten we niet altijd zeker wat ons kind precies wil. Een kind dat gevallen is wil misschien een knuffel, maar soms wil het liever even op zich zelf zijn of juist direct weer opnieuw proberen. In plaats van aannemen wat onze kinderen willen, kunnen we vragen wat ze liever hebben en ‘kleine keuzes’ aanbieden.

Als onze kinderen niet in paniek zijn, kunnen kleine keuzes helpen om zich kalmer en minder overspoeld te voelen, omdat ze toch nog enige invloed over hun situatie hebben.

Zelfs in noodsituaties is er soms wel zeker ruimte voor kleine keuzes: “Laten we naar huis gaan en klaar zijn met die teen” was niet echt een optie voor ons. Maar we hebben Noah wel zelf laten kiezen waar hij wilde zitten in de wachtkamer, of hij zelf de deur naar de behandelkamer wilde openen, of hij wilde lopen of gedragen wilde worden en waar hij wilde dat wij stonden tijdens de behandeling.

5. Jij bent niet verantwoordelijk voor alle ervaringen van je kind

Ik heb een redelijk vertrouwen in mijn vaardigheden als moeder, maar ik ben erg sensitief en soms geneigd om me schuldig te voelen over dingen. Die dag bleef ik me afvragen of ik iets verkeerd had gedaan. Had ik die teen gemist ’s ochtends? Heb ik wat verkeerd gedaan? Wat had ik anders kunnen doen?

We kunnen niet alle ervaringen kiezen die onze kinderen zullen hebben. We kunnen kinderen weerbaarder maken door ze te leren met gevoelens en vervelende situaties om te gaan. En we kunnen ze helpen meer in balans te zijn zodat ze meer positieve ervaringen aan zullen trekken. Maar uiteindelijk is het hun eigen leven en hun eigen ervaringen.

Dat klinkt vrij logisch maar soms moet je jezelf er even aan herinneren: Shit happens.

Kinderen zijn weerbaar, niemand heeft een perfect leven en de grootste invloed heb je op hoe je ergens mee omgaat.

6. Doe iets leuks als het moment voorbij is

Ruimte en tijd maken om iets leuks te doen als de nood voorbij is helpt om alle gevoelens van dat moment los te laten en weer in een positieve vibe te komen.

Ook al was het ver, ver na bedtijd toen we uiteindelijk klaar waren, hebben we Noah nog even – met zijn nieuwe bal die hij van de dokter had gekregen – laten spelen in de wachtkamer. Noah heeft een grote liefde voor liften en knopjes, dus toen we er onderweg naar buiten een zagen zijn we met z’n allen nog een paar keer op en neer gegaan.

7. Zorg ook goed voor jezelf

In het moment willen we er graag zijn voor onze kinderen maar daarna helpt het als we ook tijd en ruimte maken voor onszelf om de ervaring te verwerken. Als je weer in de gelegenheid bent, sta jezelf dan even toe om te voelen hoe de ervaring voor jou was en welke gevoelens er omhoog willen komen.

Wees extra lief voor jezelf. Vind lekkere chocola of iemand van wie je even een lekkere, dikke knuffel kunt krijgen.

Toen Noah uiteindelijk in bed lag en bijna onmiddellijk in slaap viel voelde ik eindelijk de spanning in mijn eigen lichaam en begon te huilen. Ik voelde me een beetje rillerig en erg ongegrond dus ik heb een lekkere mok thee voor mezelf gemaakt en met vrienden over onze ervaringen gepraat totdat ik mezelf ook weer rustig voelde.

8. Geef tijd voor verwerking

Ook al is een gebeurtenis misschien niet leuk geweest, het negeren alsof heet nooit gebeurd is helpt niet. Praat erover, laat je kind zijn of haar gevoelens delen en geef die ruimte. Je hoeft er niet telkens zelf over te beginnen maar als je kind er iets over zegt neem er dan even de tijd voor. Het helpt bij het verwerken van de ervaring.

De dagen erna vertelde Noah af en toe iets over het ziekenhuis. We hadden het er dan even over en gingen nog een keer alle gebeurtenissen van die dag bij langs. Elke keer als we bij het gedeelte kwamen over de prikjes begon Noah weer te huilen en vertelde hoe naar hij dat had gevonden en dat hij echt ‘geen gaatjes in zijn teen wou’. Ik erkende dat dat inderdaad heel vervelend was geweest en dat het hem pijn had gedaan en dat het oké was om daar verdrietig over te zijn.

Het hielp hem om zijn gevoelens te verwerken en alles een plekje te geven. Het werd steeds makkelijker voor hem om er over te praten zonder emotioneel te worden.

9. Help je kind zich weer veilig te voelen

Na een spannende gebeurtenis kun je je kind helpen om zich weer veilig te voelen. Aanraking – als je kind daar van houdt – werkt hier heel goed voor. Een lekkere douche of bad nemen en frisse kleren aantrekken om alle energieën die bij de spannende gebeurtenis horen los te laten werkt ook wonderlijk.

Probeer niet je eigen angst op je kind te projecteren. Als je niks ongebruikelijks opmerkt aan het gedrag van je kind is dat ook prima. Maar wees opmerkzaam op ‘veiligheid vragend gedrag’ en neem de gevoelens van je kind serieus.

Noah vroeg om veel meer knuffels en massages dan hij normaal doet in de dagen na het ziekenhuis. Ik merkte dat de aanraking hem hielp om zich weer veilig in zijn lichaam te voelen en de intense gevoelens van die dag weer los te laten. Hij vond het ook spannend om te gaan slapen dus we hebben extra knuffels in zijn bed op wacht gezet.

De dag na het ziekenhuis stelde hij voor om de hele dag samen in bed te blijven liggen. Dat is een beetje een ongebruikelijk verzoek van mijn temperamentvolle zoon en het bleek dat hij bang was dat er beneden prikjes waren. Dus samen hebben we toen eerst de hele beneden verdieping uitgekamd op zoek naar verstopte dokters en toen die er niet bleken te zijn was alles weer ok.

10. Ga zo snel mogelijk weer terug naar je gebruikelijke routine

Maak tijd en ruimte voor extra praten en knuffels en heb iets meer geduld met ‘lastig gedrag’ maar probeer om zo snel mogelijk weer terug te gaan naar je gebruikelijke routine. Kinderen houden van een zekere hoeveelheid structuur en voorspelbaarheid en het helpt ze ook om zich veilig te voelen.

De nacht dat we terugkwamen uit het ziekenhuis heb ik Noah in mijn bed laten slapen. De volgende dag ging het duidelijk alweer een stuk beter met hem, dus heb ik hem weer in zijn eigen bed gelegd. Hij riep wel vaak of ik even boven wilde komen, wat hij normaal bijna nooit doet, dus daar heb ik tijd en ruimte voor gemaakt.

Het was verleidelijk om hem nog veel langer in mijn bed te laten slapen, maar we hebben eerder de fout gemaakt om te lang van een routine af te wijken na een vervelende situatie, en toen heeft het heel lang geduurd voordat iedereen weer gewoon een nacht rustig door kon slapen.

Ondertussen is alles weer bijna terug naar normaal. De teen geneest goed en Noah lijkt weer zijn eigen, vrolijke zelf. Hopelijk zijn onze ervaringen en tips voor jou ook bruikbaar mocht je een keer in een vergelijkbare situatie terecht komen.

Liefs,
Leony

Je kind helpen omgaan met lastige gebeurtenissen of vervelende gevoelens?

=> Het FreeHappyKids Programma

Van heftige of lange emotionele buien naar rust en balans

Van weerstand, steeds aandacht vragen of op je knopjes drukken naar zachtheid en meer spontane lieve momentjes

Van angst, perfectionisme of onzekerheid naar zelfvertrouwen en liefde voor jezelf

Het helpt je kind spanning en vervelende gevoelens structureel beter los te laten, meer te ontspannen en sneller en dieper te slapen

Laat je kind op speelse wijze ontdekken hoe gevoeligheid werkt en de belangrijke vaardigheden om met je gevoeligheid in balans te zijn, en te blijven – ook als de buitenwereld druk is of bijvoorbeeld op school.

Wil je meer rust, balans & zelfvertrouwen voor je hoogsensitieve kind?

=>> klik hier voor het FreeHappyKids-programma

De meest effectieve manier om een sensitief kind te leren omgaan met gevoeligheid: met prikkels, spanning, lastige gevoelens en uitdagende situaties.

Het is moeilijk voor elke ouder: zien dat je kind pijn of verdriet heeft of een boze uitbarsting meemaken. Hoezeer we ook ons best doen om een veilige en liefdevolle omgeving voor onze kinderen te creëren, de minder leuke ervaringen zijn nou eenmaal ook een onderdeel van ons leven.

Soms komt je kind uit school met een onweersbui
Soms zijn er verdrietige gebeurtenissen
Soms gaan dingen anders dan je kind wil

Gevoelige kinderen hebben intense gevoelens. Soms is het zo overweldigend dat ze hun gevoelens liever wegstoppen.

Dat is een logisch beschermingsreactie, en niet perse verkeerd.

Maar het is erg behulpzaam als een kind ook leert dat gevoelens oké zijn. Hoe je met heftige gevoelens om kunt gaan op een zachte en gezonde manier.

Gelukkig zijn er dingen die we kunnen doen.

Hier zijn 12 manieren om je kind te helpen omgaan met heftige gevoelens en emotioneel gezond op te groeien:

1. Haal zelf een keer diep adem

In vrijwel elke situatie is er wel even tijd voor jou om een keer rustig en diep adem te halen.

Als we zien dat ons kind pijn heeft willen we er graag direct heen rennen en het ‘oplossen’ maar een paniek reactie helpt niet. Probeer rustig te blijven, observeer de situatie en ga dan je kind helpen.

2. Vraag je kind wat het nodig heeft

Hoe moeilijk het ook is voor ons om onze kinderen te zien huilen, direct opgetild en geknuffeld worden is niet altijd wat onze kinderen het liefste willen of nodig hebben. Wanneer ze zelf de keuze mogen maken, kiezen kinderen er soms voor om even zelf met hun gevoelens te worstelen.

Voorkom dat je je eigen behoeftes op je kind projecteert en vraag wat hij of zij zelf wil:

“Je bent gevallen. Wil je een knuffel, of wil je liever even op jezelf blijven?”
“Ik zie dat je boos bent. Ik ben hier als je me nodig hebt.”

Door kinderen al jong ruimte te geven om te voelen wat ze zelf willen en nodig hebben – in plaats van als ouder proberen het gevoel zo snel mogelijk te sussen – leren ze zichzelf, hun gevoel en hun behoeftes beter kennen en uiten. In plaats van wegdrukken.

3. Erken gevoelens en geef ze ruimte

Gevoelens willen gevoeld worden. Hoe harder we ze wegdrukken of ontkennen, hoe harder ze gaan schreeuwen. Voor veel ons is het moeilijk om onze kinderen te zien huilen of boos te zien zijn. Het voelt niet fijn en het liefst zouden we willen dat het snel weer over is. Dat is een erg begrijpelijke reactie.

Kinderen hebben de behoefte om hun gevoelens te uiten. Volledig en vrij. Zodat ze deze los kunnen laten en verwerken. We kunnen ze helpen door te laten merken dat gevoelens helemaal ‘oké’ zijn.

Gevoelens die geuit worden, worden niet opgekropt.

Als onze kinderen in contact blijven met hun gevoel zal dat ook later veel voordeel opleveren: Het helpt ze te voelen wat ze willen, keuzes te maken en met het voelen en aangeven van hun grenzen bijvoorbeeld.

Als je gevoelens steeds wegstopt dan raak je uiteindelijk die connectie een beetje kwijt. En dan is het opeens heel lastig om te voelen wie je nou precies bent, wat je wil of wat je grenzen en behoeftes zijn.

Als je moeite hebt met de heftige gevoelens van je kind, onthoud dan dat ze nooit persoonlijk tegen jou bedoeld zijn. En dat als jij er moeite mee hebt, ze vaak een pijnplekje in jezelf weerspiegelen.

Door eerlijk naar jezelf en je eigen onverwerkte gevoelens te kijken en je eigen innerlijke kind te helen, wordt het steeds makkelijker om met de gevoelens van je kind om te gaan.

Het wordt nooit makkelijk om je kind met pijn te zien. Maar je kunt er wel makkelijker liefdevol en rustig ruimt voor maken. In plaats van er gelijk in te willen springen, het zo snel mogelijk te willen fixen of oplossen.

4. Stel duidelijke grenzen

Veel emotionele uitbarstingen komen voort uit een behoefte aan heldere grenzen. Kinderen hebben liefdevolle en duidelijke grenzen nodig om zich veilig te voelen.

Gevoelige kinderen kunnen soms heel wijs overkomen, waardoor je geneigd kunt zijn ze meer vrijheid te geven dan ze aankunnen. Of juist heel erg drammen om hun zin te krijgen, waardoor het verleidelijk wordt om toch maar toe te geven.

Maar ondanks de grote innerlijke wijsheid van onze kinderen, of de enorm sterke wil, zijn ze niet onafhankelijk van ons en hebben ze ons nodig om te overleven.

Met heldere, duidelijke grenzen laten we zien dat wij de kalme, sterke ouders zijn die hen veilig door het leven heen begeleiden.

Als je onduidelijk bent door steeds over je grenzen heen te (laten) gaan of inconsistent bent met het stellen van grenzen dan wordt je kind daar vaak onrustig van.

5. Maak tijd voor ‘100%-Aanwezig’ momenten

Kinderen laden op in onze onverdeelde, 100%-aanwezig, liefdevolle aandacht. Ze hebben dit nodig. Aandacht is een basis behoefte in kinderen om te overleven.

Daarom zullen kinderen wanneer deze behoefte niet vervult wordt, allerlei gedrag gaan ontwikkelen om dit toch te krijgen.

Dat betekent niet dat je altijd en overal fysiek bij je kind aanwezig hoeft te zijn. De behoefte varieert afhankelijk van de leeftijd van je kind en is anders voor elk kind. Korte momentjes kunnen al wonderen doen, als je even echt helemaal met al je aandacht bij je kind bent.

Als je vermoed dat ‘lastig’ gedrag van je kind op en bepaald moment te maken heeft met een behoefte aan aandacht, zorg dan dat je er tijd voor maakt zodra dat mogelijk is.

Dat betekent niet dat je in dat moment met het gedrag van je kind mee hoeft te gaan, gezonde grenzen zijn immers ook belangrijk. Maar zodra de bui gezakt is kun je een momentje inplannen om samen even weer helemaal op te laden.

6. Gebruik de magie van water

Bijna niks werkt beter bij overstuur zijn dan water. Laat je kind een douche of bad nemen of zwemmen als het dat wil. Het voelen van water over ons lichaam werkt ontspannend en helpt ons kalmeren. Het werkt ook heel goed om op te frissen en los te laten.

7. Trek schone kleren aan

Wanneer je kind overstuur of erg moe is kan het goed helpen om schone, frisse kleren aan te trekken. Stof absorbeert gemakkelijk energie. Als onze kinderen overstuur zijn of gevoelens van anderen hebben opgepikt, kunnen die gevoelens en energieën blijven hangen in hun kleding.

Dat klinkt misschien wat raar maar ik ken veel zowel gevoelige ouders als kinderen die dat verschil héél duidelijk voelen. Inclusief mijzelf 🙂

Als je kind vaak druk, overstuur of vermoeid uit school komt kan een douche en schone kleren aan soms wonderen verrichten.

8. Maak tijd voor het ontdekken van nieuwe dingen

Kinderen hebben een behoefte om te avonturieren en nieuwe dingen te ontdekken. Dat is hoe kinderen leren en het is ook een manier om hun creativiteit, passie en interesses te uiten.

Kinderen hebben rust, een veilige omgeving nodig en een zekere ‘voorspelbaarheid’ in hun leven… Maar avonturen beleven en nieuwe dingen ontdekken vervult ook een diepe behoefte.

Onze kinderen hebben tijd nodig om te spelen zonder onderbrekingen en zonder afleiding van ons of elektronische apparaten, zodat ze hun eigen innerlijke nieuwsgierigheid kunnen volgen.

Kinderen hebben vrije, ononderbroken speeltijd nodig om in balans te blijven.

9. Maak gebruik van het goede van de natuur

De vrije natuur is een heerlijke plek voor kinderen om rond te rennen.

Vrij spelen en rond rennen buiten in de natuur heeft als groot voordeel dat het onze kinderen helpt om te balanceren, om te gronden in hun lichaam en om energieën en gevoelens die opgepikt zijn van anderen weer kwijt te raken.

10. Gebruik fysieke aanraking

Fysieke aanraking is een menselijk behoefte. Het helpt kinderen om te gronden en om zich veilig en comfortabel in hun lichaam te voelen. Knuffels doen wonderen en zijn helend.

Afhankelijk van de leeftijd en behoeften van je kind kun je (baby-) massage proberen, lekker dicht tegen elkaar aan kruipen bij het voorlezen of een andere activiteit, of een beetje stoeien samen.

Lachen is ook enorm gezond, helpt met loslaten, ontspannen en opladen.

Sommige kinderen kunnen het absoluut niet hebben als je ze aanraakt wanneer ze erg overstuur zijn. Ze voelen dan zo veel dat zelfs een liefdevolle aanraking daarbij gewoon te veel is. Maar als dit geldt voor jouw kind dan weet je dat waarschijnlijk al 🙂

11. Center, grond en balanceer jezelf

Als wij uit balans zijn dan pikken onze kinderen dit op en reflecteren dat in hun gedrag.

Is het je wel eens opgevallen dat die momenten dat je echt moe bent en het even niet kunt hebben, soms wel een uitnodiging lijken te zijn voor je kind om een drukke bui te hebben?

Of net als jullie een keer op tijd staan en je stress voelt, je kind dat moment uitkiest om lekker in de weerstand te schieten?

Maak er een gewoonte van om regelmatig goed voor jezelf en je eigen balans te zorgen. Haal een paar keer diep adem en laat je rustig terugzakken in je lichaam.

(Als jij een sensitieve ouder bent en je hier wel wat hulp bij kunt gebruiken dan is de Balans Cursus voor ouders allicht iets voor jou. Daarin leer je in 3 stappen je eigen energie in balans te brengen zodat je dicht bij jezelf kunt blijven. Zodat je rust, harmonie en balans ervaart)

12. Help je kind met spanning & vervelende gevoelens loslaten

In de gratis masterclass Hoogsensitief Kind hebben we het gehad over spanning.
Drukte, geluiden, verwachtingen… deze dingen geven spanning voor kinderen.

Daar is op zichzelf niks mis mee, zolang het niet te veel wordt en je spanning ook weer helemaal los kunt laten.

Voor gevoelige kinderen is dit soms lastig.

Ze voelen zo veel en zo intens dat ze soms geneigd zijn hun gevoelens weg te drukken. Maar als je te veel wegdrukt dan knalt het er soms zo maar opeens uit in een heftige bui die uit het niks lijkt te komen.

Of kinderen gaan aan je trekken, duwen, hangen of krijgen juist meer verdrietige of angstige buien

Sommige kinderen, vooral die met veel temperament, zijn erg gericht op de buiten wereld. Ze zoeken soms drukte en prikkels juist op (of kunnen die heel goed zelf veroorzaken). In plaats van rustig terugtrekken als ze moe zijn gaan deze kinderen sneller druk door het huis heen stuiteren.

Als een kind te veel voelt is het lastig om daar nog rustig mee om te gaan. Of om verbonden te blijven met zichzelf. Daarom is het fijn als je regelmatig je kind helpt echt te ontspannen en prikkels weer los te laten.

Dat kan met de tips uit dit artikel.

Voor sommige kinderen werkt beweging goed: rennen, springen, stoeien
Andere kinderen willen liever knuffelen, een boekje lezen
Samen lachen werkt ontzetten ontspannend

Zolang de aandacht maar even bij het lichaam is, naar binnen, niet in het hoofd of in een beeldscherm… Dat helpt.

———

Ik hoop dat deze suggesties behulpzaam voor je zijn.

Voel je vooral niet schuldig als het een dagje even niet lukt. Daar heeft niemand wat aan, ook je kind niet. We zijn allemaal ook mens enzo 🙂 en niets is zo waardevol in ouderschap als een gezonde dosis humor en relativering.

Als je je kind wilt leren op een gezonde manier met gevoelens om te gaan…

Dan is het FreeHappyKids-Programma misschien iets voor jullie.

Het helpt je kind spanning en vervelende gevoelens structureel beter los te laten, meer te ontspannen en sneller en dieper te slapen.

Laat je kind op speelse wijze ontdekken hoe gevoeligheid werkt en de belangrijke vaardigheden om met je gevoeligheid in balans te zijn, en te blijven – ook als de buitenwereld druk is of bijvoorbeeld op school.

Van heftige of lange emotionele buien naar rust en balans

Van weerstand, steeds aandacht vragen of op je knopjes drukken naar zachtheid en meer spontane lieve momentjes

Van angst, perfectionisme of onzekerheid naar zelfvertrouwen en liefde voor jezelf

Wil je meer rust, balans & zelfvertrouwen voor je hoogsensitieve kind?

>> Bekijk het FreeHappyKids Programma

Speciaal voor gevoelige kinderen met intense gevoelens.
Vanaf ongeveer 6 t/m 12 jaar

Voor jongere kinderen t/m 5 jaar hebben we het Junior programma.
Lees hier over het FreeHappyKids JUNIOR programma

Hoogsensitiviteit komt met heel veel mooie eigenschappen en talenten.

Hoogsensitieve kinderen beleven alles intenser, hebben veel fantasie, zijn doorgaans creatiever en hebben een sterk innerlijke gevoel voor rechtvaardigheid… om een paar voorbeelden te noemen.

Maar het komt ook met de nodige uitdagingen.

Er zijn veel prikkels, geluiden en mensen overal – wat vaak tien keer sterker binnenkomt bij deze kinderen.

Op school ligt de focus vooral op leren met je hoofd, en niet op omgaan met gevoelens en prikkels.

Deze uitdagingen zie je soms terug in je kind:

• Bijvoorbeeld thuis uitbarstingen of wilde buien hebben van alle prikkels die ze opdoen tijdens de dag en die er later weer uit moeten.
• Of moeite hebben met inslapen, doorslapen of heel vroeg wakker worden
• Sommige kinderen trekken zich terug, zijn afwezig of hebben moeite met social interacties.
• Sommigen krijgen lichamelijke klachten als hoofdpijn, buikpijn, ongelukjes of tics
• Kinderen kunnen last hebben van spanning, angstig zijn of bijvoorbeeld faalangst hebben.
• Of een hoofd vol drukke gedachten wat maar moeilijk tot rust kan komen

Wat je zelf thuis kunt doen voor je hoogsensitieve kind:

In sessies met ouders van hoogsensitieve kinderen die ik jarenlang deed, was een van mijn meest gehoorde vragen:

“Wat kan ik doen om mijn gevoelige kind te helpen?”

Elk sensitieve kind is uniek en elk kind heeft zijn of haar eigen uitdagingen en reacties daarop. Maar er zijn wel dingen die je kunt doen als ouder, die het makkelijker maken voor je kind (en voor jezelf).

Hier zijn 11 tips:

1. Verbinding eerst

Kinderen voelen zich veilig als ze zich verbonden voelen. Een kind wat te weinig echt connectie ervaart, te weinig echte aandacht krijgt, voelt zich niet goed en gaat sneller op ‘vervelende’ manieren om aandacht vragen.

Verbinding en emotionele connectie voelen is de allerbelangrijkste emotionele behoefte van kinderen.

Dat hoeft niet 24uur per dag. Met 15 minuutjes per dag, een aantal echte connectie-momentjes kom je al een heel eind.

Ook als je iets vraagt aan je kind of iets wilt bespreken werkt dat alleen -of in ieder geval een stuk beter- als je eerst echt verbinding maakt.

Dat klinkt voor de hand liggend, maar hoe vaak roepen we iets naar ons kind vanuit een andere kamer of terwijl we zelf bezig zijn met iets anders?

Ik verrassend vaak in ieder geval 🙂

2. Bereid je kind voor op veranderingen en omschakelen

Gevoelige kinderen kunnen erg opgaan in waar ze mee bezig zijn en schrikken of in de weerstand schieten van plotselinge veranderingen. Geef ze even de tijd om te schakelen tussen activiteiten.

Laat bijvoorbeeld weten dat ze nog 10 minuten kunnen spelen, nog 5 minuten, nog 1… en wat jullie daarna gaan doen.

Bereid je kind voor op komende veranderingen. Als je kind weet wat er gaat gebeuren dan geeft dat een gevoel van voorspelbaarheid en veiligheid. Laat je kind weten wat er gaat gebeuren en wat er van je kind verwacht wordt.

Handiger is het om dat niet té ver van te voren te doen, want dat kan juist stress opleveren.

Een goeie richtlijn bij een kleine verandering of activiteit – een bezoek aan de dokter bijvoorbeeld, is een halve dag bij hele jonge kinderen en een dag bij iets oudere kinderen.

Voor grote veranderingen zoals een verhuizing of een nieuwe baby is het wel handig om al veel eerder te beginnen met voorbereiden.

Veel gevoelige kinderen hebben baat bij een ‘planbord’ waar ze op kunnen zien wat er die week op elke dag gebeurd, waar ze zijn en wie er voor ze zorgt of oppast.

3. Straffen en schreeuwen werkt vaak averechts

Er zijn verschillende motieven om straf te geven. Ik denk dat je de belangrijkste kunt samenvatten onder: je kind willen leren wat wel en niet acceptabel gedrag is. Dat sommige dingen echt niet mogen. En soms een stukje angst dat slecht gedrag nog erger wordt als je niet duidelijk optreed.

Straf werkt zeker soms, vooral op de korte termijn. Maar het voelt als persoonlijke afwijzing.

• Kinderen gaan zich slecht voelen over zichzelf.
• Ontwikkelen een negatief zelfbeeld.
• Voelen zich onveilig.
• Raken soms zelfs in paniek (wat bij sterke-wil kinderen zich dan vaak uit als enorm boos).

En kinderen die zich niet goed voelen laten juist eerder ‘vervelend’ gedrag zien dan kinderen die zich goed voelen.

Angst motiveert, maar het is niet de beste of meest gezonde motivator.
Je wilt dat je kind betere keuzes maakt omdat een kind dat zelf wil. Omdat het beter voelt. Niet alleen maar om straf te voorkomen.

Stel dat je een nieuw baan hebt en je doet iets fout. Je verspilt een heel pak papier bijvoorbeeld – ik noem maar iets.

Als je baas vervolgens tegen je schreeuwt dan denk je er waarschijnlijk beter bij na de volgende keer.

Maar misschien voel je je fijner als iemand je uitlegt wat je fout deed, hoe je het in de toekomst anders kunt doen, en je helpt om het goed te maken – bijvoorbeeld door zelf een nieuw pak papier te kopen.

Het is een beetje simpel en slecht voorbeeld.

Een baas die schreeuwt is niet vergelijkbaar met een ouder die tegen je schreeuwt als kind. Een emotionele connectie met je baas is niet jouw allerbelangrijkste emotionele behoefte en je hebt het niet nodig om je veilig te voelen. Zoals kinderen dat met ouders hebben.

Maar even voor het idee.

Als je doel is om je kind iets te leren en zich beter te laten gedragen is straf of schreeuwen niet de meest effectieve keuze op de lange termijn.

(Meer reacties die absoluut niet werken bij ‘vervelend gedrag’ of het alleen maar erger maken en wat je juist wel kunt doen, vind je in de cursus: Positief Opvoeden Zonder Streeuwen & Straffen’ – nu als bonus bij het FreeHappyKids-programma)

4. Helpen goedmaken / oplossen

Wat wel helpt is een kind leren hoe je ‘foutjes’ weer goed kunt maken en op kunt lossen.
Dat straffen niet goed werkt wil niet zeggen dat er geen natuurlijke consequenties zijn.

Behulpzamer is consequenties waar je kind van leert dat iedereen soms foutjes maakt en het vooral belangrijk is hoe je het weer oplost.

Dat geeft je kind de kans zich weer goed te voelen over zichzelf. En dat ‘slecht gedrag’ of een ‘foutje’ niet betekent dat je dus een ‘slecht kind’ bent of afwijzing van je ouder voelt.

Wacht wel de eventuele boze bui even af – niks komt binnen als een kind ‘rood’ is.

Na de boze bui, verbinding eerst. En dan kun je je kind helpen nadenken over een oplossing.

“Dat gedrag was niet ok. Hoe kunnen we het goedmaken?”

Je kunt zelf opties noemen als je kind nog jong is of zelf nog niet zo veel kan bedenken.

Je kind kan bijvoorbeeld helpen opruimen of iets liefs doen voor iemand die het pijn gedaan heeft.
Sorry zeggen tegen een broertje of zusje.
Een bosje bloemen halen van het eigen zakgeld voor de oppas. 

5. Zorg dat je zelf in balans bent

Klinkt als een open deur.
Is het ook.

Iedereen snapt dat ouder zijn makkelijker is als je je zelf uitgerust en goed voelt.

Maar, het klinkt simpeler dan het vaak is in de praktijk 🙂

Het is lastig om tijd voor jezelf te vinden als er kleine mensjes afhankelijk van je zijn. Er zijn altijd zo veel dingen om aan te denken of die nog moeten. Als je kind niet goed slaapt, slaap jij ook niet goed. En alles is lastiger als je moe bent.

De oncomfortabele waarheid is dat als jij niet goed voor jezelf zorgt, anderen dat ook niet doen. Als jij je eigen grenzen en behoeftes niet respecteert, doen anderen dat ook niet.

Alles begint bij jezelf. 

En dat kan met kleine stapjes.

Vaker hulp vragen of accepteren.
Tijd voor jezelf vrij plannen. 

Klein voorbeeldje: Ik heb ADD. Het betekent dat dingen als je aandacht erbij houden, structuur, plannen – oh kijk daar vliegt een vogeltje! – aan veel dingen tegelijk denken, op tijd staan… – voor mij niet echt natuurlijk komen 🙂

Ik vond schoolochtenden in het begin een hel. Niet zo zeer met mijn zoontje, maar in mijn hoofd. Zo veel nieuwe dingen om aan te denken.

Uiteindelijk heb ik toen een van onze oppassers gevraagd om ’s ochtends een uurtje te komen voor schooltijd. Gewoon terwijl ik er ook was. Om te helpen met alle praktische dingen. Totdat ik er zelf wat meer structuur en gewoontes in had.

Nou is dat een persoonlijk voorbeeld voor mij.

Jouw stressmomentjes zitten misschien ergens anders, om andere redenen.

Maar het punt is dat je soms kleine dingen kunt doen om het makkelijker te maken voor jezelf.

Ik ken mama’s die het ‘kookuurtje’ het meest stressvolle moment van de dag vonden. En die daarom ’s ochtends een ovenschotel o.i.d. zijn gaan maken of verse maaltijden ophalen bij iets als ’thuis afgehaald.nl’ ofzo. 

Je hoeft het niet allemaal zelf of alleen te doen.
Soms moet je een beetje uit de box denken.
Of een klein beetje loslaten 😉

Wat helpt, ook als je weinig tijd hebt, is om regelmatig korte momentjes te nemen om even echt te ontspannen en op te laden.

Vaak als we ontspannen, dan ontspannen we niet echt.

We staren naar een scherm, kijken Netflix of op een telefoon. Wat fijn en lekker en prima is natuurlijk.

Maar je kunt effectiever ontspannen en sneller opladen als je echt even je aandacht naar binnen richt zonder afleiding.

• Even je ogen dicht doen op de WC en 10x diep en rustig naar je buik ademen
• Ga eens douchen met het licht uit
• 10 minuten op bed liggen en absoluut niets doen
• Mediteren als dat iets is wat je fijn vindt
• Of juist even een stevige wandeling of hardlopen als dat je ding is
• Je favoriete muziek aanzetten en dansen in de kamer
• Of er juist heel rustig naar liggen luisteren en het echt even laten binnenkomen

Momentjes waarin je je aandacht naar binnen richt en echt even met jezelf en bij jezelf bent. Even ademen en voelen. Even alles loslaten. Even terug naar je lichaam en uit je hoofd. 

Een weekje Hawaii is ook erg effectief 😉

6. Duidelijk zijn

Duidelijke grenzen zijn heel belangrijk voor kinderen. Vooral voor gevoelige kinderen en kinderen met een sterke wil.

Duidelijke grenzen maken de overweldigende wereld meer voorspelbaar en veilig voor een kind.

Dat zullen ze nooit zelf zeggen natuurlijk – elk kind wil graag altijd gewoon zijn zin krijgen 🙂 Maar dat betekent niet dat ze daar ook echt gelukkig van worden.

Wees duidelijk over afspraken en consequent in je grenzen.

Toegeven is soms heel verleidelijk, bijvoorbeeld als je moe bent of een boze bui wilt voorkomen.

Het is prima als je kind soms even boos, verdrietig of teleurgesteld wordt als jij ‘nee’ zegt. Dat is best begrijpelijk zelfs. Niet altijd comfortabel 😉

Maar op de lange termijn is liefdevol duidelijk en consequent zijn wel makkelijker voor je kind en voor jezelf.

7. Luister naar je kind

Gevoelige kinderen krijgen heel veel mee. Meer dan je denkt. Soms neigen ze er naar om hun gevoelens te onderdrukken omdat het zo heftig voelt en willen ze er niet over praten.

Luisteren naar je kind en gevoelens of zorgen serieus nemen – als een kind die uit, helpt een kind om zich gezien een gehoord te voelen. Om zich begrepen te voelen. Goed verbonden. Veilig.

En het helpt bij een gezonde ontwikkeling van het zelfvertrouwen: Ik ben oké, mijn gevoelens zijn oké.

8. Autonomie en overleg

De tweede belangrijke emotionele behoefte van kinderen is autonomie.

Het gevoel van controle en invloed hebben over je leven. Vooral kinderen met een sterke-wil hebben dat nog wat meer.

Kinderen die te weinig positieve invloed voelen op hun leven, gaan negatieve invloed proberen uit te oefenen: drukken op je knopjes, tegenwerken, weerstand, dwars doen, etc.

Laat je kind regelmatig zelf keuzes maken.
Neem de mening van je kind serieus en geef soms wat ruimte en vrijheid.
Zoek samen naar oplossingen of overleg over bijvoorbeeld de huisregels.

Je hoeft niet bang te zijn dat je kind over je heen gaat lopen. Dat is wanneer je niet duidelijk bent in je eigen grenzen of toegeeft als je kind dramt bijvoorbeeld.

Het gaat er niet om dat je kind altijd zijn of haar zin krijgt of opeens zelf de regels mag maken.

Je kunt luisteren naar je kind. Je kind serieus nemen. Én heel duidelijk aangeven wat jij belangrijk vindt en wat echt niet anders kan of mag.

9. Geef genoeg vrije ruimte

Gevoelige kinderen hebben het meer dan andere kinderen nodig om regelmatig even bij te komen en helemaal niks te moeten.

Gewoon samen zijn zonder iets te hoeven en zonder dat er iets gevraagd of verwacht wordt van je kind.

Quality time met een ouder is belangrijk, maar ook gewoon even helemaal niks hoeven.

10. Leer je kind omgaan met prikkels en gevoelens

Je kunt vooral als je kind nog jong is veel doen als ouder. Maar uiteindelijk is het meest effectieve als je je kind zelf leert hoe het met bijvoorbeeld vervelende gevoelens, spanning, prikkels of vervelend situaties omgaat.

Hoe ouder je kind wordt hoe meer tijd je kind doorbrengt zonder jou.

Je kunt al jong beginnen met gevoelens benoemen als je kind die heeft: “Zo jij bent boos!”
En het helpt als je gevoelens ruimte kunt geven.

Dus niet:

“Ssssht, je hoeft niet te huilen”
“Hey, niet zo boos zijn!”

Maar gevoelens er laten zijn en benoemen dat ze oké zijn:

Het is oké als je even boos bent.
Het is oké als je verdrietig bent.
Wil je een knuffel of zal ik je even met rust laten?
Ik ben hier als je me nodig hebt.

(Een goede manier om kinderen te helpen prikkels los te laten is door te gronden. We hebben het daar uitgebreid over in de gratis masterclass: Hoogsensitief Kind. Klik hier als je die nog niet gezien hebt)

11. Focus op de innerlijke wereld

Gevoelige kinderen en vooral kinderen die een sterke-wil of veel temperament hebben, hebben de neiging om veel gericht te zijn op de buitenwereld.

Ze zoeken niet snel zelf de rust op zeg maar.

Deze kinderen worden bijvoorbeeld eerder hyper druk als ze moe zijn dan dat ze zich rustig terugtrekken.

Ik had ooit als tiener twee oppaskindjes die uit zichzelf vroegen ’s avonds of ze naar bed mochten omdat ze moe waren… Niet elk kind is zo… 

Help je kind regelmatig even te verbinden met zijn of haar binnenwereld. Dat is waar alle (intense) gevoelens zijn, maar ook de innerlijke rust, passie, interesses, balans en kracht.

Als kinderen zich niet veilig voelen in hun eigen binnenwereld raken ze soms structureel gespannen of worden ze onzeker of ongelukkig.

Je kunt je kind helpen vaker ook eventjes aandacht naar binnen te brengen door activiteiten die geen beeldscherm hebben en weinig afleiding. Zo min mogelijk hoofd, zo veel mogelijk voelen.

Denk aan dingen die je zelf doet om bij jezelf te komen: Wandelen in het bos, een lange douche of in bad, muziek luisteren, dansen.

——————

Het is ontzettend behulpzaam als je kind zelf zijn of haar gevoelens leert herkennen.

En ook bijvoorbeeld aanvoelt wanneer spanning begint op te lopen. En wat je dan kan doen – voordat het doorslaat naar een heftige emotionele bui, of een kind niet meer goed tot rust kan komen.

Op school leren kinderen met hun hoofd.
Op sport over hun lichaam.
De focus is vaak in de buitenwereld.

Maar waar leren kinderen over hun binnenwereld?

Hoe je op een fijne manier omgaat met al die prikkels in de wereld en die intense gevoelens van binnen?

Dat is een van de belangrijkste dingen waar het FreeHappyKids-programma gevoelige kinderen bij helpt.

Op een speelse manier regelmatig even terugkomen bij jezelf en focussen op je binnenwereld.

We zijn in de westerse wereld niet zo goed met gevoelens.

We leren vooral om ze te onderdrukken:

Shhhht je hoeft niet te huilen
Hey, niet zo boos doen

Alsof vervelende gevoelens slecht zijn.

Maar gevoelens zijn niet rationeel.
En je kunt ze niet kiezen.

Tot op zekere hoogte kun je ze beïnvloeden, maar als jij met je verkeerde been uit bed stapt, vervolgens keihard je kleine teen stoot aan de deuropening en dan iemand aan je hoofd zeurt… dan helpt het vrij weinig om te zeggen: “Hey, niet zo boos doen!”

Bij mij zou dat vooral averechts werken 🙂

Iedereen heeft gevoelens en iedereen heeft soms vervelende gevoelens.

Je kunt ze onderdrukken…

Wat bij kinderen leidt tot boze uitbarstingen of andere emotionele buien, of bijvoorbeeld slecht in kunnen slapen, weerstand, niet meewerken, etc.

En bij volwassen tot overspanning, burn-outs, depressie, vermoeidheid, slecht slapen en ook soms boze uitbarstingen.

Of, je kunt ontdekken dat alle gevoelens oké zijn en hoe je er op een gezonde manier mee omgaat.

Daarvoor is het FreeHappyKids-Programma is ontwikkeld.

>> Bekijk Het FreeHappyKids Programma

Speciaal voor gevoelige kinderen zelf 
Vanaf ongeveer 6 tot 12 jaar.

Dit is wat mama Johanna er over schreef:

“Ik heb een stuk erkenning en herkenning gevonden. Ik herken de behoeftes van mijn kinderen beter. Er is minder boosheid en gedoe. Ik vond de uitleg over hoe gevoelens werken het beste onderdeel.

Mijn kind vond de oefeningen het fijnste. Ik zou het zeker weten aanraden aan andere ouders. Zou de gemeente, bij inschrijving na de geboorteaangifte, eigenlijk mee moeten geven aan de opvoeder. Zo belangrijk.”

Voor jongere kinderen t/m 5 jaar hebben we het FreeHappyKids JUNIOR programma.

Op het hoogtepunt van mijn (over)gevoeligheid kon ik maar met moeite functioneren.

Ik was snel vermoeid of overprikkeld, zei afspraken af en kon bijvoorbeeld niet goed de stad in – zonder leeg te lopen en daarna alleen maar te willen slapen…

En als ik wel ging kwam ik thuis met 3 straatkranten en nieuwe maandelijkse donatie-abonnementen.

Omdat ik geen ‘nee’ kon zeggen en iedereen wilde helpen… 

Ik was een please-kipje deluxe

Een van de dingen die het meeste invloed had op mijn leven was mijn enorme please-neiging. Nog veel meer dan ik bewust door had. De gevoelens en meningen van andere mensen hadden een grote invloed op mij.

Ik deed dingen voor anderen, die ik eigenlijk niet wilde – al kon ik mezelf heel goed overtuigen dat ik het wél wou of dat het een kleine moeite was of niet uitmaakte. 

Boosheid en teleurstelling in anderen vond ik heel lastig. Dus ik deed mijn best om conflicten te vermijden.

Ik vond het fijner als andere blij waren, vooral als ze blij waren met mij. Ik voelde mezelf dan ook beter.

Ik had enorm ‘omgekeerde antennes’ – wat ik voelde of deed werd voor een groot deel bepaald door wat de mensen om me heen voelden, dachten, wilden. Niet door wat ik zelf diep van binnen eigenlijk voelde of zelf nodig had. 

Eerlijk gezegd wist ik dat ook niet eens zo goed – wat ik nou eigenlijk zelf voelde, wilde en nodig had. Ik was een super ‘fluffy wolkje.’

Daar kan ik nu nog wel eens om lachen. 

Ik zag mezelf zo graag als vrije, rebelse vrouw die haar eigen gang ging… Maar eigenlijk, was ik ook gewoon een enorm please-kipje…

Dit moet anders kunnen

In die tijd probeerde ik van alles om meer energie te krijgen en meer bij mezelf te blijven.

In de reguliere wereld en in mijn opleiding psychologie vond ik niet de antwoorden die ik zocht. Dus ging ik in de meer ‘alternatieve’ hoek kijken. Ik probeerde supplementen, meditatie, alternatieve therapieën, accupunctuur, yoga, bio-resonantie, vega en bio eten, kristallen… you name it.

En, de meeste dingen werkten ook echt wel… eventjes… een beetje. 

Maar nooit kwam er echt een groot of blijvend verschil. 

En zodra ik met iets stopte dan viel ik al snel weer terug. Het was niet alleen frustrerend maar ook een erg dure hobby aan het worden.

Ondertussen was ik er ook wel behoorlijk klaar mee  om ‘anders’ te zijn. 

Waarom waren de simpele dingen soms zo lastig voor mij? 

En waarom leken anderen daar helemaal geen last van te hebben?

De magie zit in je energieveld ???

Ergens halverwege mijn twintiger jaren was ik op een seminar van Jim Self in Amerika. Dat was de eerste keer dat ik leerde over je persoonlijke energie en de onbewuste gewoontes en patroontjes die we hebben. 

Ik was nogal intellectueel & mentaal in die tijd.
En ik zie me zelf nog steeds als erg nuchter.

Maar… het voelde ergens zo logisch…

Natuurlijk reageren mensen onbewust op je energie, op wat je onbewust uitstraalt. 

Het maakt sense dat als ik mezelf geen ruimte geef om helemaal mezelf te zijn, dat dat vermoeiend is…

Jim vertelde dat de meeste mensen die mediteren dat heel fijn vinden en lekker rustig in zichzelf zijn. Maar als ze dan hun ogen open doen en weer hun gewone leven in wandelen, dat effect al snel weer weg is. 

Zo, herkenbaar! 

Hij vertelde ook dat je je onbewuste patroontjes in je energie, die je verzameld hebt door de jaren, weer kunt veranderen en in balans kunt brengen.

Het voelde heel goed… maar ik was nog wat sceptisch. Ik had wel vaker gedacht dat ik eindelijk de heilige graal van oplossingen had gevonden. Eerst zien, dan geloven…

De man op het vliegveld

Op het vliegveld onderweg terug naar Nederland zat ik rustig te wachten bij de gate. Nog wat nagenietend en dagdromend. Er begon een man tegen me te praten. Eigenlijk had ik geen zin om te luisteren… 

Ach, dacht het please-kipje in mij, zo erg is het nou ook weer niet. Best een aardige man. En ik wilde graag vriendelijk zijn en niet onbeleefd. Maar eigenlijk was het wel vermoeiend.

Aha! 

Wat een perfect moment om eens een van die energy-tools uit te gaan proberen!

En Wow! 

Op het moment dat ik dat deed draaide de man zijn hoofd om en praatte verder tegen iemand anders. Zo maar, in een natuurlijk beweging. Ik hoefde niks te zeggen of te doen verder… Ik veranderde mijn energie, en hij liet me instant met rust. 

Hmmm… Misschien toch wel interessant die energy-tools, dacht ik.

Als je in balans denkt te zijn… word mama!

Fast forward: ik vond de wereld van energie altijd al super boeiend, maar nu leerde ik ook om echt in balans te zijn. Alles werd makkelijker en ik kon veel meer. Ik had mijn eigen praktijk om andere sensitivo’s te ondersteunen en gaf cursussen over de wereld van energie.

En toen… werd ik mama

Van een super gevoelig jongetje met een enorm sterke wil die haarscherp reageerde op mijn gevoel en energie. Nergens kwam ik mee weg zonder het terug te zien in zijn gedrag.

Dat was best eventjes pijnlijk confronterend. 

Kinderen hebben geen pauze knop, als je even rust wil of het even niet kan hebben. En ik geloof dat er niemand is die beter je triggers weet te vinden dan je kind. 

Daarnaast was ik ook super perfectionistisch en wilde alles ‘goed’ doen. Of perfect dus eigenlijk.

Dat hielp ook niet. 

Meer verbinding, minder vermoeiend

Grenzen waren bijvoorbeeld toch nog wel lastig eerst. 

Je kunt de ‘perfecte’ woordjes zeggen als grens maar…
als je twijfelt,
je eigen gevoelens en behoeftes eigenlijk niet belangrijk vindt,
je schuldig voelt
of een heftige bui liever wilt voorkomen
– dan werken je grenzen niet 🙂

En dan was er gedrag wat mij zo triggerde dat ik zo mijn bubbel uitvloog en de neiging om te schreeuwen heel hard moest onderdrukken.

Mijn zoontje is enorm gevoelig en was af en toe lekker overprikkeld. Dan hielp het niet als ik zelf overprikkeld werd van zijn drukke bui en me zelf ook onrustig begon te voelen.

Ik had de luxe dat mijn intuïtieve connectie al wel heel sterk en helder was geworden. En dat ik al best wat begreep van hoe energie werkt – in jezelf en in interactie met anderen.

Dat hielp met het uitvinden hoe je – ook als sensitieve ouder met een sensitief kind – in balans kunt zijn en hoe ik mijn energy tools en inzichten kon gebruiken als mama.

Met vallen en opstaan leerde ik mijn innerlijke balans terug te vinden en te houden. 

Er kwam meer rust, meer vertrouwen en meer verbinding.

En het werd een stuk minder vermoeiend.

Uiteindelijk begon ik in 2014 met Free Happy Children, om andere sensitieve ouders en kinderen ook te ondersteunen.

Sindsdien heb ik gewerkt met duizenden sensitieve ouders en gevoelige kinderen over de hele wereld en zijn mijn artikelen vertaald in 12 talen.

Beetje uit de hand gelopen passie zeg maar 😉

De moraal van het verhaal

Als je persoonlijke energie niet in balans is…

… dan kun je van alles proberen. Eten, therapieën, supplementen, mediteren, de mensen en plaatsen die je bezoekt zorgvuldig uitkiezen. 

En dan lijkt het of je daardoor meer in balans bent. Dan voel je meer balans. 

Maar het is extern.

Het is afhankelijk van die dingen die je doet. Het voelt als balans, maar het komt niet echt van binnen en is niet echt blijvend.

Daar is natuurlijk helemaal niks mis mee. Ik vond al mijn alternatieve therapieën en ideeën heerlijk in die tijd, en dat hield me in ieder geval voor mijn gevoel nog een soort van een beetje in balans.

Waar ik mee wil zeggen: als jij supplementen of therapieën of iets dergelijks gebruikt waar je je fijn bij voelt, zou ik het lekker blijven doen.

En als je toch niet helemaal happy bent, of voelt dat het anders kan of dat er meer mogelijk is: dát kan ook.

Als je persoonlijke energie in balans is…

… als je je onbewuste patroontjes hebt gevonden en je energieveld weer herprogrammeert, hebben externe factoren veel minder invloed op je. Mijn lichaam kan prikkels, energie, eten allemaal veel beter verwerken nu. 

Het is een echt innerlijke balans geworden.

Mijn balans, mijn rust, mijn kracht komen van binnen. En het maakt vrijwel niet uit waar ik ben, met wie ik ben, wat ik doe of eet. Of hoe mijn super gevoelige en temperamentvolle kind door het huis heen stuitert.

Dat is niet om op te scheppen (hoewel ik er zelf wel heel gelukkig mee ben), maar vooral om te laten zien: het kan! Ook als je knetter gevoelig bent.

Ik word nu na 6-7 uur slapen veel meer uitgerust wakker dan eerst na 9 uur slaap. 

Ik voel en respecteer mijn eigen grenzen en behoeftes – en het logische / verwonderlijke is, dat anderen die opeens ook respecteren. 

Of, als mijn sterke-wil zoontje wel even een heftige reactie heeft op een grens, dan mag dat natuurlijk en kan ik daar makkelijk ruimte voor maken. Het verandert niet wat ik voel of doe. Het mag er zijn en het triggert of vermoeid me niet meer. 

Bij-effect is dat het ook veel sneller over is bij hem 🙂

Ik ben nog steeds heel sensitief 

Eigenlijk voel ik veel meer en veel helderder: wat IK voel, wat de ander voelt, wat mijn intuïtie zegt – maar ik heb er geen ‘last’ meer van. 

Ik kan het observeren en kiezen hoe ik erop wil reageren, in plaats van dat alles zo maar binnenkomt, of mij triggert en ik in een reactie schiet en iets zeg of doe wat ik eigenlijk niet wil.

Helaas ben ik nog steeds niet goed in huishouden… 
Dat was leuk geweest, als dat ook opeens veranderd was. 

En ik heb natuurlijk echt nog steeds wel eens baal-dagen of momenten dat ik liever onder mn dekens kruip. 

Maar ik ben heel erg blij met waar ik nu ben. En ik geloof ten diepste dat het voor iedereen mogelijk is.

Ik heb daar al heel veel ouders en kinderen mee geholpen.

Ik weet uit ervaring door welke stappen en fases je heen gaat als je je energie in balans gaat brengen, welke uitdagingen en onzekerheden je tegenkomt en hoe je uiteindelijk die sterke innerlijke rust kunt vinden en houden.

In de ‘Balans Cursus voor gevoelige ouders: FreeHappyParents’ heb ik die stappen allemaal bij elkaar gebracht. Aangepast op ouders en de dagelijkse ervaringen die je met je kind hebt. Met oefeningen en meditaties, extra tips en achtergrond informatie. 

Dan hoef je er niet zo lang over te doen als ik gedaan heb 😉

FreeHappyParents – de Balans Cursus voor sensitieve ouders

• “Het verschil in gedrag is echt bijzonder! Ik voel me zelf veel rustiger en merk het aan de kinderen ook. Ik moet er nog wel vaak om denken om mijn energie terug te halen en soms vergeet ik het nog. De jongste luistert opeens vaker en uit zich nu ook veel meer. Echt bedankt ik ben er nog steeds heel blij mee!”
   
• “Er gebeurd zoveel! Door jouw meditaties en oefeningen gaat het echt VET hard. Ik voel steeds meer liefde en rust. Heel erg bijzonder allemaal. Nogmaals veel dank voor je heldere rustige uitleg… het is een thuiskomen als ik jouw stem hoor iedere keer weer en ben gelijk rustig en dicht bij mezelf.”

Als je mee wilt doen of meer wilt weten, klik je hier

Er zijn 5 vaardigheden die je nodig hebt als hoogsensitief persoon. Die er voor zorgen dat je in balans bent en blijft. Ook als de wereld om je heen druk en chaotisch is. Zodat je je rustig en sterk voelt.

Je leert ze niet op school, maar in dit artikel deel ik ze met je.

‘Oh shit dit werkt echt’

Ik zat een keer te wachten op een vliegveld in de USA op mijn vlucht terug naar Nederland. Het was nog vroeg en ik had geen zin in ‘small talk.’

Ik was naar een groot seminar geweest waar ik meer leerde over balans, sensitiviteit en Energy-tools enzo.

Een opzich vriendelijke Amerikaanse man begon tegen me aan te praten.

Ik weet niet of je dat kent, dat wildvreemden opeens hun hele levensverhaal tegen je beginnen te vertellen? Ik had dat dus heel vaak.

Aan de ene kant vond ik dat een soort compliment… dat ik blijkbaar vriendelijk en betrouwbaar overkom.
Aan de andere kant zat ik er op dat moment totaal niet op te wachten.

Ik had mijn eerste koffie nog niet eens op!

En als je je aandacht niet vrijwillig geeft dan is het een beetje alsof die ander je aandacht (energie) ‘opzuigt’ en wordt je er moe van. 

Mijn standaard reactie was proberen subtiel duidelijk te maken dat ik geen zin had om te luisteren. Weinig terugzeggen, lichaam beetje wegdraaien, vaak wegkijken, beetje klein maken…

Wat niet echt werkt natuurlijk.

Maar, ik had op dit seminar nieuwe energy-tools geleerd!

Ik besloot er eentje uit te proberen. 

Ik gebruikte een tool die je helpt jouw energie bij jezelf te houden.

Dus jij bent bij jezelf, niet vermengd met de ander, en de ander kan ook niet meer in jouw energie duiken (en je energie opzuigen).

Tot mijn grote verbazing, de seconde dat ik de tool deed… draaide de man nog halverwege zijn zin zijn hoofd weg en ging verder praten tegen iemand anders… Echt instant.

Wow!

Ik geloof dat dat het moment wat dat ik me realiseerde dat er misschien toch wel iets voor te zeggen viel – kijken naar de onbewuste gewoontes die je vaak hebt als gevoelig persoon.

En dat ik misschien toch niet de rest van mijn leven enorm veel last hoefde te hebben van mijn super sensitiviteit…

De tool die ik uitprobeerde toen op het vliegveld hoort bij de eerste essentiële vaardigheden om gezond en effectief om te gaan met gevoeligheid:

1. Terugkomen bij jezelf & bij jezelf blijven

Als je gevoelig bent is je aandacht, je energie vaak overal en nergens, en vaak buiten jezelf. Zonder dat je het bewust doorhebt vermengd je energie snel met anderen en zijn je ‘voelsprieten’ naar buitengericht. 

Het is vaak moeilijk te voelen waar jij stopt en de ander begint. Alles vloeit een beetje door elkaar. Daarom voel je alles en wordt je zo snel overprikkeld en moe. 

Het voelt dan soms ook alsof mensen je energie opzuigen.
Maar eigenlijk kan nooit iemand je energie opzuigen of afpakken.

Ik weet dat het soms echt zo voelt dat iemand je energie opzuigt.
Dat je het echt niet wilt.
Dat het niet fijn is…

En dat je dan niet doorhebt dat je ergens, onbewust, zelf je energie weggeeft.

Maar dat is wat er eigenlijk gebeurd.

Het voordeel daarvan is dat als je energie nooit echt afgepakt kan worden en jij zelf (onbewust) je energie weggeeft, je dat ook zelf kunt veranderen.

Als je gevoelig bent dan is je energieveld vaak ‘blurry en fluffy.’ Jouw energie komt in de energievelden van anderen terecht en je laat anderen in jouw energieveld.

Je voelsprieten zijn vooral buiten jezelf.
Je voelt je dan snel verward, overprikkeld, moe of leeg.

Dus voor gevoelige mensen, voor gevoelige kinderen is het heel handig om te leren hoe je bij jezelf kunt blijven. Met je eigen energie bij jezelf.

Dat is wat er gebeurde met de man op het vliegveld. 

Ik haalde mijn energie terug en bleef bij mezelf.

Op dat moment was er niks meer te halen bij mij (gaf ik hem niet meer mijn energie) en ging hij verder zuigen bij de vrouw die naast mij zat. 

Zo simpel is het eigenlijk.
Maar je moet het even doorhebben 🙂

Het is niet dat je opeens ‘hard’ wordt of afgesloten.
Je kunt juist heel goed verbinding maken met anderen mensen.
Maar je raakt jezelf en je energie er niet in kwijt.

Je maakt verbinding met mensen – als jij dat wil 
Je geeft ze je aandacht – als jij dat wil
Je kunt meeleven en gevoelens van de ander voelen – als jij dat wil

Maar je neemt ze niet automatisch over en geeft je energie niet per ongeluk weg.

Als je goed bij jezelf kunt blijven:

• Heb je minder snel last van prikkels om je heen
• Raak je minder snel verward, overprikkeld of vermoeid
• Neem je minder gevoelens van anderen over
• Kunnen anderen geen energie van je zuigen (geef je je energie niet onbewust weg)
• Wordt de verbinding met je eigen binnenwereld (je innerlijke rust, kracht, intuïtie, creativiteit, etc) sterker
• Kun je makkelijker voelen wie je bent en wat jij zelf voelt, wilt en nodig hebt
• Worden je grenzen duidelijker – voor jezelf om te voelen waar je grenzen liggen maar ook voor anderen die je grenzen duidelijker aanvoelen en ze dus meer gaan respecteren

Dus dat is best een essentiële vaardigheid voor sensitieve kinderen om te leren.

2. Gronden in je lichaam

Over gronden en het belang daarvan, hebben we het heel uitgebreid gehad in de masterclass

=>> klik hier als je die nog niet gezien hebt

Als je goed gegrond bent, goed contact hebt met je lichaam: voel je je veiliger, sterker, rustiger, stabieler en kun je makkelijker omgaan met prikkels, spanning loslaten en ontspannen.

3. Loslaten

Goed bij jezelf zijn helpt, 
gronden helpt,
maar soms pik je toch dingen op… 

• Soms komen gevoelens van anderen toch binnen en blijven hangen.
• Heb je een vervelend gevoel waar je last van hebt, of drukke gedachten.
• Raak je een beetje gespannen van wat er allemaal om je heen gebeurd
• Voel je je leeg, of juist vol, vermoeid, overprikkeld…

Gevoelige kinderen na een drukke schooldag bijvoorbeeld…

Dan is het fijn als je weet hoe je al die prikkels, spanning en vervelende gevoelens snel en makkelijk weer los kunt laten.

4. Je veilig voelen in jezelf

Je veilig voelen in jezelf gaat over je binnenwereld.

Onze aandacht (en dus energie) gaat vaak naar de buitenwereld. Naar wat er om ons heen gebeurd, naar de juf die iets uitleg, naar het scherm van onze telefoon.

En daar is op zich helemaal niks mis mee.

Maar je binnenwereld heeft ook aandacht nodig. Dat is waar je innerlijke rust is, je kracht, je passie, je talenten, je inspiratie. Allemaal hele fijne dingen om te voelen!

Als je een sterke connectie met je binnenwereld hebt is het makkelijker om je veilig te voelen in jezelf. 

• Dan kun je bijvoorbeeld je eigen rust voelen en uitstralen ook als het om je heen druk en chaotisch is. In plaats van die drukte en chaos overnemen. 
• Dan kun je je veilig genoeg voelen om je eigen ruimte in te nemen. Om je niet klein te maken maar te voelen dat je er mag zijn.
• Dan voel je je eigen passie, creativiteit en inspiratie. En is het minder belangrijk wat de buitenwereld daar van denkt.

Voor gevoelige kinderen is hun binnenwereld vaak overweldigend. Zo veel gevoel…

En als je nooit aandacht besteed aan je binnenwereld en/of vervelende gevoelens daar ergens wegstopt, omdat je er niet goed mee om kunt gaan… 

• Dan is het heel lastig om je veilig te voelen in jezelf. Of je eigen ruimte in te nemen.
• Dan is het heel lastig om bij jezelf te komen en te blijven. 
• Dan neem je steeds alle gevoelens en energie van anderen over en raak je jezelf daar snel in kwijt.

Daarnaast gaat je veilig voelen in jezelf ook over: 

Houden van jezelf, en goed voor jezelf zorgen.
En hoe je omgaat met angsten en onzekerheden bijvoorbeeld.

Dus je veilig voelen in je eigen binnenwereld is ook een belangrijke vaardigheid voor een gevoelig kind.

5. Omgaan met lastige situaties, mensen en gevoelens in het moment

Als je de eerste 4 vaardigheden onder de knie hebt, dan kun je al veel makkelijker omgaan met vervelende situaties. 

Maar sommige situaties zijn gewoon lastig.
Dat hoort bij het leven.

• Veel gevoelige kinderen kunnen er bijvoorbeeld absoluut niet tegen als iemand boos wordt.
• Hoe kun je daar dan het beste mee omgaan?
• Of als iemand een vervelende opmerking maakt, wat zeg je dan terug?
• En hoe kun je er voor zorgen dat je je beter voelt op school als je heel gevoelig bent?

Het is fijn als een gevoelig kind daar wat praktische handvatten en ’trucjes’ voor heeft.

Daarnaast heeft iedereen een survival-systeem:

Een ‘Vechten, Vluchten of Bevriezen’ reactie.

Een punt waarop het gewoon te veel is en je systeem overgaat op overleven.

Bij kinderen ziet vechten er bijvoorbeeld uit als enorme boosheid, schreeuwen, dreigen (of letterlijk vechten).
Vluchten als wegrennen, wegkruipen of huilen.
En bevriezen als niet bewegen of niets meer zeggen.

In het FreeHappyKids programma leg ik dat uit met behulp van een stoplicht.

Iedereen heeft zo’n innerlijk stoplicht.

Als je ‘groen’ bent voel je je rustig en ontspannen.
Bij ‘oranje’ begint de spanning op te lopen.
En bij ‘rood’ neemt je ‘survival-systeem’ het over. 

Als kinderen ‘rood’ zijn kunnen ze meestal niks meer hebben. Kleine opmerkingen kunnen leiden tot grote uitbarstingen, informatie wordt niet meer opgenomen, rustig communiceren is heel lastig.

Dus het is super behulpzaam voor gevoelige kinderen als ze leren herkennen wanneer hun spanning oploopt. Wanneer ze ‘oranje’ worden en wat ze dan kunnen doen om weer terug te gaan naar ‘groen’. Thuis of op school. 

Deze 5 vaardigheden om met gevoeligheid om te gaan zijn de basis van de FreeHappyKids-methode.

In het FreeHappyKids Programma leren kinderen op verschillende speelse en natuurlijke manieren de 5 vaardigheden die je nodig hebt om met gevoeligheid, prikkels en gevoelens om te gaan en om je sterk, rustig en in balans te voelen. 

Voor elke vaardigheid zijn er veel verschillende soorten oefeningen – energy-tools. Zodat elk kind kan ontdekken wat het beste werkt voor hem of haar, of dat juist de afwisseling fijn is.

In een ideale wereld zou elk kind deze vaardigheden gewoon op school leren.

Eigenlijk zouden heel veel volwassen hier ook baat bij hebben 😉

En het is niet heel ingewikkeld. Je moet alleen even weten hoe je deze vaardigheden kunt leren en er af en toe even tijd voor maken.

10 minuten per dag, 5x per week is genoeg.

Als je de vaardigheden eenmaal onder de knie hebt en het een gewoonte is geworden, dan heb je er veel minder tijd voor nodig en gebruik je een oefening op het moment dat je het fijn vindt of even nodig hebt. 

Toen mijn zoontje helemaal overprikkeld was hebben we weken lang elke avond 10 minuutjes oefeningen gedaan voor het slapen gaan. Maar sinds hij weer lekker in z’n vel zit doen we het nog een paar keer per week.

Of als hij er zelf om vraagt omdat hij een keer niet kan slapen of ‘oranje’ is bijvoorbeeld. En hij gebruikt zelf wat ‘trucjes’ op school.

Als je het gevoel hebt dat het voor jouw kind ook behulpzaam is om deze vaardigheden te leren, dan kun je je aanmelden voor het FreeHappyKids programma:

==> Meer lezen over de FreeHappyKids-Methode

Speciaal ontwikkeld voor hoogsensitieve kinderen van ongeveer 6-12 jaar.

Voor jongere kinderen t/m 5 jaar  is er het JUNIOR programma:

Die vind je hier: FreeHappyKids JUNIOR

Dit is wat Fabienne mij gister mailde over het programma:

“Bedankt voor je prachtige cursus. We hebben er nu al zo veel aan gehad. Je legt het zo mooi simpel en duidelijk uit. Ik leer zelf ook elke week weer wat nieuws! We doen de cursus met zijn 3en, met zoon 8 jaar en dochter 10 jaar. 

We zijn alle drie hoogsensitief dus je cursus was ook hard nodig bij ons haha. De kinderen vinden het heerlijk om de oefening te doen voor het slapen. Het is echt een fijn ritueel voor ons geworden. De experimenten zijn ook fascinerend. Leuk om er op zo’n tastbare manier mee bezig te zijn. 

Ik begin nu na 4 weken ook echt verschil te merken! We hebben minder botsingen. Er is meer rust in huis. De kinderen vertellen ook meer over hun dag en over hun gevoelens. Dat had ik niet verwacht! Maar erg mooi.

Mijn dochter vertelde vanmiddag dat ze de tools nu ook op school gebruikt en was helemaal enthousiast dat het echt werkt 🙂

En om eerlijk te zijn voel ik me zelf ook rustiger de laatste tijd. Meer verbonden met mezelf en meer echt aanwezig met de kinderen. Echt hele mooie dingen. Nogmaals bedankt. Het heeft ons zo veel gebracht.” 

Fabienne – zoon 8 jaar & dochter 10 jaar